عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟ مزایا و معایب آن چیست؟

عرضه اولیه سکه یا توکن (ICO) به عنوان نسخه صنعت ارز های دیجیتال از عرضه اولیه (IPO) عمل می کند. شرکت‌ هایی که به دنبال افزایش سرمایه برای یک توکن، برنامه یا خدمات جدید هستند، می ‌توانند یک ICO را برای تضمین وجوه راه‌اندازی کنند. سرمایه گذاران بالقوه این فرصت را دارند که در یک ICO سرمایه گذاری کنند تا یک توکن ارز دیجیتال جدید ارائه شده توسط شرکت به دست آورند. این نشانه ممکن است برخی از عملکرد های مرتبط با محصول یا خدمات ارائه شده را ارائه دهد یا می تواند نشان دهنده مالکیت در شرکت یا پروژه باشد. ICO ها روشی رایج برای جمع آوری سرمایه برای محصولات و خدماتی هستند که معمولاً با ارز های دیجیتال مرتبط هستند. در حالی که ICO ها شباهت هایی با IPO دارند، توکن های توزیع شده در یک ICO ممکن است هدفی برای یک محصول یا خدمات نرم افزاری داشته باشند. در حالی که برخی از ICO ها برای سرمایه گذاران سودآور بوده اند، بسیاری دیگر تقلب یا عملکرد ضعیفی داشته اند. برای شرکت در ICO، افراد معمولاً ابتدا باید یک ارز دیجیتال تثبیت شده را به دست آورند و درک اولیه ای از کیف پول ها و صرافی ارزهای دیجیتال داشته باشند. از آنجایی که ICO ها تا حد زیادی غیر قانونی هستند، سرمایه گذاران باید قبل از سرمایه گذاری با سطح بالایی از احتیاط و تحقیق کامل به آن ها مراجعه کنند.

فرآیند عرضه اولیه سکه (ICO)

هنگامی که یک پروژه ارز دیجیتال تصمیم به جمع آوری سرمایه از طریق عرض اولیه سکه ICO می کند، اولین وظیفه سازمان دهندگان پروژه ایجاد ساختار توکن است.

چندین روش وجود دارد که ICO ها را می توان ساختار داد، مانند:

– عرضه ثابت و قیمت ثابت: یک شرکت می تواند هدف یا سقف خاصی را برای تامین مالی تعیین کند، که در آن هر توکن فروخته شده در طول ICO با نرخ از پیش تعیین شده قیمت گذاری می شود و کل عرضه توکن ثابت می ماند.

– عرضه ثابت و قیمت متغیر: یک ICO ممکن است یک عرضه توکن ثابت و یک هدف تامین مالی منعطف داشته باشد، به این معنی که کل مبلغ جمع آوری شده در ICO قیمت نهایی هر توکن را تعیین می کند.

– عرضه متغیر و قیمت ثابت: برخی از ICO ها دارای عرضه توکن نوسانی هستند اما قیمت ثابتی دارند، که نشان می دهد مقدار بودجه دریافتی عرضه توکن را تعیین می کند.

انتشار وایت پیپر

علاوه بر سازماندهی ICO، پروژه ارز های دیجیتال معمولاً یک دفترچه راهنما (که به عنوان وایت پیپر در بخش ارز های دیجیتال از آن یاد می شود) ایجاد می کند که از طریق یک وب سایت اختصاصی برای توکن با سرمایه گذاران بالقوه به اشتراک گذاشته می شود.

مروجین پروژه از وایت پیپر برای ارائه جزئیات ضروری در مورد ICO استفاده می کنند:

• ماهیت پروژه
• هدفی که پروژه پس از اتمام به آن دست می یابد
• میزان بودجه مورد نیاز پروژه
• درصد توکن های مجازی حفظ شده توسط بنیانگذاران
• اشکال پرداخت پذیرفته شده (شامل ارز ها)
• مدت زمان کمپین ICO

این پروژه وایت پیپر را به عنوان بخشی از ابتکار ICO خود منتشر می کند که برای جذب علاقه مندان و حامیان برای خرید برخی از توکن های پروژه طراحی شده است. سرمایه گذاران معمولاً این گزینه را دارند که از فیات یا ارز دیجیتال برای به دست آوردن توکن های جدید استفاده کنند، با روند رو به افزایش استفاده از ارز های دیجیتال جایگزین مانند بیت کوین یا اتریوم برای پرداخت. این توکن ‌های تازه منتشر شده مشابه سهام سهامی هستند که در یک IPO به سرمایه گذاران ارائه می‌شوند.

ملاحظات خاص

کاهش فعالیت ICO در سال ۲۰۱۹ قابل توجه بود که تا حدی به دلیل فضای قانونی نامشخص پیرامون ICO ها بود. سرمایه گذاران این گزینه را دارند که تحقیقات انجام دهند و ICO ها را برای سرمایه گذاری بالقوه شناسایی کنند، اما هیچ روش بی‌ خطری برای همگام شدن با آخرین پیشنهادات اولیه توکن وجود ندارد. برای این منظور می توان از وب سایت هایی مانند TopICOlist.com و پلتفرم هایی که ICO های مختلف را با هم مقایسه می کنند، استفاده کرد.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) این اختیار را دارد که در صورت لزوم در ICO ها مداخله کند. به عنوان مثال، به دنبال ۱.۷ میلیارد دلاری که تلگرام از طریق یک ICO در سال ‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ جمع ‌آوری کرد، SEC اقدامات اضطراری انجام داد و دستور منع موقت را به اتهام فعالیت ‌های غیر قانونی توسط تیم پروژه صادر کرد. در مارس ۲۰۲۰، دادگاه منطقه ای ایالات متحده برای ناحیه جنوبی نیویورک یک حکم اولیه صادر کرد و تلگرام را موظف کرد که ۱.۲ میلیارد دلار به سرمایه گذاران بازپرداخت کند و ۱۸.۵ میلیون دلار جریمه مدنی بپردازد.

سرمایه گذاران هنگام شرکت در ICO با خطر قربانی شدن در کلاهبرداری مواجه می شوند. برای کاهش این خطر، توصیه می شود:

• اطمینان حاصل کنید که توسعه دهندگان پروژه اهداف مشخصی دارند که معمولاً در وایت پیپر ها ساده مشخص شده است.
• به دنبال شفافیت باشید، انتظار افشای کامل از شرکت‌ هایی که ICO را راه ‌اندازی می‌ کنند.
• شرایط و ضوابط قانونی ICO را مرور کنید، زیرا نظارت نظارتی در این حوزه محدود است.
• بررسی کنید که وجوه ICO در یک کیف پول امانی نگهداری می شود، که محافظت بیشتری در برابر فعالیت های کلاهبرداری ارائه می دهد.

برخی از ICO ها ممکن است نیاز به استفاده از ارز های دیجیتال جایگزین برای سرمایه گذاری داشته باشند و سرمایه گذاران را ملزم به خرید توکن های اضافی برای مشارکت در پروژه کنند.

ICO Hyping

ICO ها پتانسیل ایجاد هیجان قابل توجهی را دارند و پلتفرم های آنلاین مختلفی وجود دارد که سرمایه گذاران گرد هم می آیند تا درباره فرصت های سرمایه گذاری جدید بحث کنند. چهره‌ های قابل‌ توجهی مانند استیون سیگال، بازیگران مشهور، اینفلوئنسر ها یا افراد با حضور پررنگ نیز فالوور ها یا طرفداران خود را تشویق به سرمایه گذاری در ICO های امیدوارکننده کرده ‌اند. با این حال، کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) هشداری به سرمایه گذاران صادر کرده است و اعلام کرده است که تایید ICO توسط افراد مشهور در شبکه های اجتماعی بدون افشای غرامتی که دریافت کرده اند غیر قانونی است.

در گذشته، ستاره بوکس فلوید می‌ودر جونیور و غول موسیقی دی‌ جی خالد، Centra Tech را تبلیغ کردند، یک ICO که توانست تا پایان سال ۲۰۱۷ ۳۰ میلیون دلار جمع‌ آوری کند. متأسفانه، Centra Tech بعداً در دادگاه فاش شد که یک طرح کلاهبرداری است که منجر به هر دو سلبریتی اتهامات خود را با تنظیم کننده های ایالات متحده تسویه می کنند. علاوه بر این، سه بنیانگذار Centra Tech به تقلب ICO اقرار کردند.

سرمایه گذارانی که علاقه ‌مند به شرکت در ICO هستند، باید زمانی را صرف آموزش در مورد ارز های دیجیتال کنند و قبل از مشارکت، تمام جنبه ‌های یک ICO را به طور کامل درک کنند. از آنجایی که ICO ها به شدت تنظیم نمی شوند، برای سرمایه گذاران آینده نگر بسیار مهم است که هنگام در نظر گرفتن سرمایه گذاری در این فضا، احتیاط زیادی به خرج دهند.

عرضه اولیه سکه (ICO) در مقابل عرضه عمومی اولیه سکه (IPO)

عرضه اولیه سکه (ICO) و عرضه عمومی اولیه (IPOs) به عنوان ابزاری برای شرکت ها برای جمع آوری سرمایه از سرمایه گذاران عمل می کنند، اما آن ها در رویکردشان متفاوت هستند. IPO شامل توزیع سهام شرکت به سرمایه گذاران است، در حالی که ICO شامل فروش توکن یا توکن توسط شرکت های رمزنگاری است. هر دو نوع سرمایه گذاری ناشی از خوش بینی سرمایه گذاران نسبت به شرکت یا ارز دیجیتال است، با این انتظار که ارزش دارایی در آینده افزایش یابد.

تمایز اصلی بین ICO و IPO در سهام مالکیت به دست آمده از طریق سرمایه گذاری نهفته است. سرمایه گذاری در ICO برخلاف IPO، مالکیت پروژه یا شرکت رمزنگاری را تضمین نمی کند. شرکت ‌کنندگان در ICO با استیکینگ روی ارزش بالقوه آتی یک ارز در حال حاضر ناچیز ریسک می‌ کنند، به این امید که از قیمت خرید اولیه ‌اش فراتر رود.

IPO ها مشمول مقررات سختگیرانه و بررسی دقیق سازمان های دولتی مانند SEC هستند، در حالی که ICO ها با حداقل مقررات کار می کنند.

در حالی که IPO ها سرمایه گذاران محافظه کار بیشتری را که به دنبال بازده مالی هستند جذب می کنند، ICO ها ممکن است از طرفدارانی که ریسک پذیر هستند و مشتاق سرمایه گذاری در پروژه های نوآورانه هستند، بودجه دریافت کنند. برخلاف طرح‌ های سرمایه گذاری جمعی که به کمک‌ های مالی متکی هستند، ICO ها امکان کسب سود مالی در طول زمان را ارائه می‌کنند. گاهی اوقات از آن ها به عنوان «جمعیت فروشی» یاد می شود.

مزایا و معایب عرضه اولیه سکه

سهولت تولید توکن های رمزنگاری شده از طریق خدمات آنلاین، روند راه اندازی ICO را برای شرکت ها بسیار ساده کرده است. مدیران ICO می توانند توکن هایی را بر اساس شرایط ICO ایجاد کنند، آن ها را دریافت کنند و سپس با انتقال توکن ها، آن ها را بین سرمایه گذاران فردی توزیع کنند. با این حال، از آنجایی که ICO ها توسط مقامات مالی تنظیم نمی شوند، هر گونه وجوهی که به دلیل تقلب یا ناتوانی از دست می رود ممکن است غیرقابل برگشت باشد.

سرمایه گذارانی که زودتر در یک ICO شرکت می‌کنند، معمولاً با پیش ‌بینی افزایش ارزش توکن ‌ها پس از راه‌ اندازی ارز دیجیتال، هدایت می ‌شوند. این مزیت اصلی یک ICO است، زیرا پتانسیل بازده قابل توجهی را ارائه می دهد.

با این وجود، وضعیت حقوقی ارز های دیجیتال و دارایی ‌های دیجیتال تضمین نمی‌ شود که بدون تغییر باقی بماند. در سال ۲۰۱۷، بانک خلق چین رسما ICO ها را ممنوع کرد و از آن ها به دلیل مضر بودن برای ثبات اقتصادی و مالی انتقاد کرد. در سال ۲۰۲۱، دولت چین با غیر قانونی کردن استخراج ارز های دیجیتال و اعلام غیر قانونی تمام تراکنش‌های ارز های دیجیتال، این ممنوعیت را تمدید کرد.

سوالات متداول

ICO در کریپتو به چه معناست؟

عرضه اولیه سکه (ICO) یک رویداد جمع آوری سرمایه است که در آن یک شرکت یک ارز دیجیتال جدید را در ازای کمک های مالی به سرمایه گذاران ارائه می دهد. این فرآیند اغلب با عرضه اولیه عمومی (IPO) در بازار سهام، اما در حوزه ارز های دیجیتال مقایسه می شود.

آیا ICO کریپتو قانونی است؟

عرضه اولیه توکن (ICO) قانونی است، اما برای پروژه ‌ها و توکن ‌ها بسیار مهم است که از تست هاوی پیروی کنند، آزمایشی که توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) برای تعیین اینکه آیا یک عرضه به عنوان ابزار سرمایه گذاری واجد شرایط است یا خیر، استفاده می‌ شود. عدم موفقیت در این آزمون می تواند ICO را غیر قانونی کند.

ICO برای چه مواردی استفاده می شود؟

پیشنهادات اولیه توکن (ICO) توسط کسب و کارها به عنوان وسیله ای برای افزایش سرمایه از طریق صدور توکن های ارز دیجیتال منحصر به فرد برای سرمایه گذاران در ازای سرمایه گذاری های پولی استفاده می شود. این توکن ‌ها بر روی پلتفرم ‌های ICO معامله می‌ شوند و راهی را برای شرکت‌ها برای تامین منابع مالی فراهم می‌ کنند.

آیا اتریوم یک ICO بود؟

اتریوم، یک ارز دیجیتال برجسته، در واقع از طریق یک ICO که بین ۲۲ ژوئیه و ۲ سپتامبر ۲۰۱۴ برگزار شد، تامین مالی شد و مجموعاً ۱۸ میلیون دلار در آن دوره جمع آوری کرد.

بزرگترین ICO کریپتو چیست؟

EOS ICO به عنوان بزرگترین عرضه اولیه توکن تا به امروز شناخته شده است و بخش قابل توجهی از بازار ICO را در طول راه اندازی آن به خود اختصاص داده است. بیش از ۱ میلیارد توکن EOS فروخته شد و سرمایه گذاران از ارز دیجیتال اتریوم (ETH) برای خرید در ۳۵۰ دوره هفتگی استفاده کردند.

اولین ico (ارائه اولیه سکه) چه زمانی برگزار شد؟

مفهوم فروش توکن، که معمولا به عنوان ICO شناخته می شود، در سال ۲۰۱۳ با میزبانی Mastercoin اولین فروش توکن، مورد توجه قرار گرفت. اتریوم در سال ۲۰۱۴ از این روند پیروی کرد و مبلغ قابل توجهی را از طریق ICO خود به دست آورد و آغازی برای محبوب شدن ICO ها و فروش توکن ها در سال ۲۰۱۷ بود.

آیا ICO ها قانونی هستند؟

پیشنهادات اولیه توکن (ICO) ممکن است بسته به شرایط، پیشنهاد اوراق بهادار در نظر گرفته شود که در حیطه اختیارات SEC برای اجرای قوانین اوراق بهادار فدرال است. برای ICO ها برای تضمین قانونی بودن و حمایت از سرمایه گذار، رعایت الزامات نظارتی ضروری است.